Eenmaal van het theater geproefd, kun je niet meer terug.

Nu eens braaf, dan weer bitch. : de kameleon in de actrice Celia Bogaert

"Veel relativeren, vooral jezelf"

Van de pikante cabaretière in haar onewomanshow Call, Girl tot de van moord verdachte dienstmeid in Acht vrouwen. Actrice Celia Bogaert is niet bang van nieuwe uitdagingen.

„Mijn ouders wilden dat ik een écht diploma behaalde. Het werd rechten. Eenmaal afgestudeerd stond ik voor de keuze : iets waar ik misschien rijk maar niet gelukkig mee zou worden, of het omgekeerde. Ik besliste mijn hart te volgen. Ik wilde creatief zijn, kleur in mijn leven."

„Ik was al jaren met theater bezig, maar durfde er niet echt voor te kiezen. Uit bedeesdheid. Maar diep in mij voelde ik dat ik op de planken wou staan."

Op school bokste Celia Bogaert al toneelstukjes in elkaar. En in haar vrije tijd speelde ze in een amateurgezelschap. Ook volgde ze les aan de academie, bij Rita Lommée. Het was die Brugse actrice die haar studente zou klaarstomen voor het ingangsexamen aan de toneelschool.

„Op oudere leeftijd aan een acteeropleiding beginnen heeft zijn voordelen. Je staat wijzer en volwassen in het leven. Maar eenvoudig was het niet. Ik dacht dat ik na vijf jaar rechten iets bereikt had. In realiteit moest ik weer van nul af aan beginnen. Ook financieel was het niet evident. Nu moest ik zelf mijn studie betalen. Dus kluste ik bij in cafeetjes, op de redactie van Jambers Magazine en als stem in reclamespotjes."

Drugshoertje in Aspe
Eenmaal afgestudeerd, volgden al snel theaterstukken en gastrollen in televisieseries als Familie, Spoed, Verschoten en Zoon, FC De Kampioenen, Rupel en Wittekerke. „In de Kavijaks, de televisieserie naar de gelijknamige Knokse familiekroniek, speel ik een rolletje van verpleegster. Zeer boeiend om met regisseur Stijn Coninckx te mogen samenwerken. Een zachte, lieve man, die echt weet wat hij wil."

Volgend jaar is Celia ook te zien in aflevering 11 van de nieuwe Aspe-reeks. „Opnieuw geen grote, maar wel een boeiende rol . : dat van drugshoertje. Om me erop voor te bereiden heb ik me verdiept in het Oostendse drugsmilieu."

„Ik vind het fijn om in de huid van een ander te kruipen. Als actrice voel ik me een kameleon Ik vind het fantastisch om heel uiteenlopende rollen te mogen spelen."

„Ik ga ervan uit dat alle mensen alle eigenschappen in zich hebben. Je moet het alleen willen aanvaarden, ook de slechte kanten. Je moet als actrice daarin graven. Enkel zo kun je een geloofwaardige rol neerzetten."

Naast Jan Decleir
De opnames voor de kortfilm Alexander zijn net achter de rug. „Ontzettend leerrijk om met Jan Decleir te mogen samenwerken. Speel je met hem, dan zit je meteen in je rol. Decleir werkt enorm geconcentreerd. Heel belangrijk, want als de camera draait, moet het meteen goed zijn. Maar niet evident op een set waar altijd van alles gebeurt…"

Vanaf januari is Celia opnieuw te zien in het succesvolle theaterstuk Acht Vrouwen. „Acht krachtige vrouwenrollen, samen in één grote villa. Allen zijn verdacht van de moord op de heer des huizes. Een stuk waarbij de slechte kantjes van ieder personage naar boven komen. Naarmate de tijd verstrijkt vallen alle sluiers af en komt het ware gelaat boven."

„Ik geniet ervan om in dergelijke rollen te vertolken. In het verleden kreeg ik vaak brave soit belle meisjesrollen. Het is leuk om eens de bitch te mogen zijn."

Een bitch, dat was Celia ook in haar eigen theatershow Effe Bitchen. „Ook daar kon ik me volledig laten gaan, eens graven naar de donkere kant van de mens…"

Zwoele onewomanshow
Met Call, Girl.! is Celia aan haar eerste onewomanshow toe. „Grappig en zwoel cabarettheater met enkele ontroerende, maar ook stoute liedjes", verklapt ze. „Via de Testaankoopmethode ga ik op zoek naar het beste product ‘Man'. Uit het rijke aanbod moet ik de beste koop doen, met alle hilarische gevolgen vandien. Vrouwen zullen er zich in herkennen en in hun vuistje lachen als ze hun eigen trucjes zien. En mannen gaan eindelijk te weten komen hoe vrouwen een man kiezen…"

„Het is zeer interactief theater. Ik ga in dialoog met het publiek. Elk antwoord dwingt me tot improvisatie. Heel leuk, ook al zijn toeschouwers wel eens té enthousiast… Je wordt op de proef gesteld. Hoe sterk sta je op het podium?

„Tijdens de première in het cultureel centrum van Maldegem gierden de zenuwen door mijn lijf. Plots van acht madammen naar één madame op het podium. En dat voor een bomvolle zaal. Maar het werd een succes. Ik voelde meteen dat ik dit heel graag doe. In Antwerpen zei iemand . 't Is lang geleden dat ik nog zoveel gelachen heb. Het mooiste compliment dat ik kon krijgen."

„Als kennissen Call, Girl.! zien, schrikken ze wel eens. Is dat Celia? Terwijl ik in sé geen serieus type ben. Ik ben heel impulsief. Soms wou ik dat ik mijn tong eens drie keer ronddraaide voor ik iets zei."

Door het leven word je natuurlijk wat serieus, vooral na een studie rechten… Maar ik weiger het leven te serieus te nemen. Ik wil genieten van elke dag en relativeren, vooral mezelf. Je moet eens met jezelf kunnen lachen. Ik denk dat veel vrouwen daar moeite mee hebben."

„Ik begrijp niet waarom zo weinig humoristische vrouwen op het podium staan. En als ze dan de stap wagen, wordt er weinig mee gelachen. Mensen ervaren humor uit een vrouwenmond anders. Zegt een man iets grofs, dan komt dat totaal anders over dan van een vrouw. Alsof wij ons op dat vlak niet zoveel mogen permitteren. Ik hoop dat ik met Call, Girl.! hier wat verandering in kan brengen." Vanaf volgend seizoen komt ze terug…

Geen nine tof five
„Ik wil groeien als actrice en zoveel mogelijk personages spelen. Ik hoef geen nine to five job. Ik wil avontuur, nieuwe dingen ontdekken, ook al betaal ik daar de prijs van de onzekerheid voor. Want eenmaal van het theater geproefd kun je niet meer terug.”

„Ik fantaseer en droom graag. Bij veel mensen is dat een probleem : ze kunnen niet meer dromen, raken vastgeroest in een systeem en worden ongelukkig. Ik wil dat ten allen tijde vermijden. Vandaar dat ik acteren ook zo boeiend vind. Eventjes weg van de wereld…"


terug naar artikels